Kartaca Kralı Hannibal, Galya (Fransa) üzerinden şimdiki İtalya içlerine kadar ulaşan Roma akınlarını gerçekleştirdi.

Fransız asıllı kral I. Richard (Aslan Yürekli Richard) İngiltere tahtına çıktı, çok az İngilizce biliyordu.

Cermen ve Frank şövalyeleri, Baltık ve Doğu imparatorluklarını kurup ticaret etkinliklerine girişmeye başladı.

İngiltere Kralı III. Edward'ın Fransa tahtında hak iddia etmesiyle 1337'de başlayan ve ancak 116 yıl sonra 1453'te sona eren, her yerin yakılıp yıkıldığı yağmalayıcı savaşlar dizisidir.

1396 yılında Fransa hâkimiyeti altına giren Cenevizliler, Fransızların zoruyla Osmanlılar aleyhinde hareketlere başladılar.

Bizans İmparatoru II.Manuel Paleologos, Türklere karşı yeni bir Haçlı seferi hazırlamak amacıyla İtalya, Fransa ve İngiltere'ye gitti.
Bunun üzerine İstanbul dördüncü kez kuşatıldı. 1400 yılında, Timur'un Anadolu'ya girmesi üzerine kuşatma kaldırıldı.

Rodos şövalyeleri tarafından Papalık makamına satılan Şehzade Cem, Fransa'dan Roma'ya gönderildi.

Midilli adasını ele geçiren Fransız donanmasına karşı saldırıya geçen Osmanlı kuvvetleri Fransızları mağlûp etti. Yenilen Fransız donanması kaçtı.
Arnavutluk kıyısındaki Dıraç limanı ve kenti fethedildi.

İstanbul'a ilk kez Fransız elçisi geldi.

Fransa'yla ilk antlaşma

Fransızlara ilk kapitülasyonlar

Kutsal Roma İmparatorluğu'na karşı

• Fransa kralı, Habsburg gücüne karşı Osmanlı imparatoruyla ittifak anlaşması imzaladı.
• Fransızlara, kendi bayrakları ile Osmanlı limanlarında ticaret hakkı veren ahidname verildi.
• Bu ahidname kapsamında ticaret ve dostluk antlaşması yapıldı.

İtalya Savaşı veya diğer adıyla Habsburg–Valois Savaşı, 1551-1559 yılları arasında gerçekleşmiş bir savaştır. Fransa Krallığı'nın İtalya Yarımadası'nda egemenlik kurmak istemesiyle başlayan bir savaştır. Savaşın sonucunda İspanyollar, Güney İtalya'yı ele geçirdi.

Aslında 1449 ylından beri devam eden savaşlar, 2-3 Nisan 1555'de Fransa'da Fransa-İtalya ve Fransa-İspanya antlaşmaları ile sona erdi.

Ponza Deniz Muharebesi, Ceneviz Cumhuriyeti Donanması ile Fransa Krallığı'nın eşlik ettiği Osmanlı İmparatorluğu Donanması arasında 5 Ağustos 1552 günü, Ponza adası açıklarında gerçekleşen ve İtalya Savaşı'nın bir parçası olan deniz muharebesidir. Turgut Reis'in komuta ettiği Osmanlı Donanması, Andrea Doria komutasındaki Ceneviz Donanması karşısından zaferle ayrıldı.

Palast Muharebesi, Osmanlı-Habsburg mücadelesi sırasında meydana gelen ve Osmanlı güçlerinin galibiyetiyle sonuçlanan savaştır.

Fransa ile Kutsal Roma İmparatorluğu'na karşı İstanbul İttifak Antlaşması yapıldı.
• Fransa, Alman tehdidine karşı Osmanlı himayesi altına alındı.
• Fransızlar, Osmanlılara vereceği tazminata karşılık, 1 Şubat 1553 tarihinde, donanmalarını Türklere rehin bıraktılar.

Turgut Reis, Fransa'yı himaye maksadıyla 15 Haziran 1553 tarihinde Akdeniz seferine çıktı.
• Turgut Reis Akdeniz seferinde Korsika'yı fethetti.

Kaptan-ı Derya Piyale Paşa ve Trablusgarp Valisi Turgut Paşa, Fransızların yardım isteği karşısında yeniden İtalya'ya sefere çıktı. Riçe (Reggio) şehri ele geçirildi. Kışın yaklaşması yüzünden Osmanlı donanması İstanbul'a döndü.

İspanyolların İtalya'yı istila edip papalık topraklarını ele geçirip Reform karşıtı harekete izin vermemeleri; bunun üzerine Papaların Hasbburglar ile işbirliğine girişimleri.

İstanbul'da ikinci Fransız kapitülasyonu imza edildi.

II. Selim'in cülûsu nedeniyle yenileme

Sicilya tüccarlarına ticaret hakkı. Fransızlara üçüncü kez kapitülasyon ahdi verildi. Buna göre, İngilizler dışında, Türk limanlarına girecek bütün yabancı gemilere Fransız bayrağı çekme mecburiyeti getirildi.

III. Mehmed'in cülûsu nedeniyle yenileme

1595 Antlaşmasına ilave hükümler

Denizlerde yeni bir güç dengesiyle Hint Okyanusu'nda İspanyol ve Portekiz gemilerinin yerini Felemenk, İngiliz ve Fransız gemileri almaya başladı.

I. Ahmed'in cülûsu nedeniyle yenileme

Güncelleme

Güncelleme

II. Osman'ın cülûsu nedeniyle yenileme

IV. Murad'ın cülûsu nedeniyle yenileme

Cizvitler tarafından, İstanbul'da "Saint Georges" Fransız okulu kuruldu.

Cizvitler tarafından, İstanbul'da St. Louis Dil Oğlanlar Mektebi kuruldu.

İngiliz Fransız ve Felemenk girişimcilerinin şekerkamışı ticaretini Portekizlilerin ve İspanyolların elinden alıp başı çekmeleri

30 yıl savaşlarının sonunda Westphalia Antlaşması yapıldı. İtalya'nın ve Almanya'nın bölünmesi ile ortaya çıkan küçük devletler, duruma göre Fransa'nın yanında ya da karşısında yer aldılar.

1653-1689 Fransa'nın rakipleri karşısında kesin üstünlüğe sahip olduğu dönem

Paris'te Kraliyet Bilimler Akademisi kuruldu.

Kapitülasyonların yenilenmesi

Fransız donanmasının Sakız'ı bombardımanı

Patrik Avedik, Katoliklik hakkında sert tedbirler aldığı için, Fransa elçisi ve misyonerlerin tertipleriyle önce Patriklikten azledildi, sonra da Sakız adasına sürgüne giderken yolda kaçırılıp Fransa'ya götürüldü ve burada hapsedildi.

Kapitülasyonların zararlarının anlaşıldığı ve tümden kaldırma alanında ilk çaba, 1713 yılında Sadrazam olan Damat veya Şehit Ali Paşa tarafından gerçekleştirilmişti.

Şehit Ali Paşa'nın yok etmeyi istediği en önemli iki şey, kapitülasyonlar ve katolik misyonerlerinin faaliyetleriydi.

1716-1724 yılları arasında İstanbul'da Fransız elçiliği yapan Marki de Bonnac 1718'de kralına yazdığı raporda; "Bu adam (Şehit Ali Paşa) iki üç yıl daha kalsaydı, belki de kapitülasyonları kaybedecektik. Kapitülasyonların hukuksal temeli o denli zayıftır ki bunların devamı için boyuna uğraşmak gerekir. Ali Paşa bunu anlamıştır. Benim amacım kapitülasyonların yenilenmesi ve pekiştirilmesidir" diyerek, Ali Paşa'nın amacını da belirtmişti.

Çelebi Mehmed Efendi'nin sefaret vazifesiyle Fransa'ya gidişi

Fransız mühendisi Davut Gerçek Ağa, İstanbul'da ilk defa olarak yangın tulumbası yapıp kullandı. Daha sonra Davut Gerçek Ağa'nın başında bulunduğu, Yeniçeri Ocağı'na bağlı bir Tulumbacı Ocağı kuruldu.

Fransa, Haiti'yi işgal etti.

Kapitülasyonların süresiz hale gelmesi

Kuzey Amerika'daki egemenlik mücadelesinde İngiltere'nin Fransa'ya savaş açmasıyla, Fransa-Kızılderili savaşı olarak da bilinen Yedi Yıl Savaşı başladı.
Yedi Yıl Savaşı, Avrupa'nın güçlü devletleri arasında, 1756-1763 yılları arası yaşanmış bir dizi askeri çatışmadır.
Savaşın nedeni;
Büyük Britanya ve Fransa için aralarındaki sömürge yarışı;
Avusturya ve Prusya içinse Orta Avrupa hegemonyasıdır.

Yedi Yıl Savaşı, küresel çapta gerçekleşen ilk savaştı.

Amerika'nın 1492'de Avrupalılar tarafından keşfinden sonra İspanyollar, Portekizliler, Fransızlar ve İngilizler, buradaki yerli halkların aleyhine toprak sahibi oldular. Avrupalılar, Amerika'daki topraklarını genişlettikten sonra, İngiltere başta olmak üzere çeşitli ülkelerden göçmenler alıp buralara yerleştirerek koloniler kurdular.

18. yüzyıl ortalarında, bu kolonilerin sayısı 13'e yükseldi ve bu Onüç Koloni, Amerika Birleşik Devletleri'nin temelini oluşturdu.

Amerika Kıtası, insanlar için yeni olanaklar ve yeni bir hayat sağladı. Daha sonra, bu koloni sistemi sömürgecilik politikasına dönüştü. İngiliz kolonileri, Birleşik Krallık'a endüstri konusunda hizmet ediyordu. İngilizler kolonilerden vergi alıyordu. Koloniler zaman içinde İngiliz devletinden farklı bir kimlik geliştirmeye başladı. Nüfus hızla büyüyor, tarıma dayalı ekonomi gelişiyor, iş adamları ticari hamlelerde bulunuyordu. Dinsel yapıda da çeşitlilik vardı. Avrupa'dan gelenler tutucu bir protestanlık geliştirmişti.

Yönetimleri de İngilizlerden farklıydı. Kolonilerin her birinde (Pensilvanya dışında), iki yasama meclisi bulunuyordu. Kolonileri temsil eden alt meclisin üyeleri mal sahipleri tarafından seçiliyor, Krallığı temsil eden üst meclis üyeleri ise İngiliz Kralı tarafından tayin ediliyordu. Kolonilerde yaşayanlar aynı zamanda mahkemeler kurmuştu ve İngiliz hukuk sistemini uyguluyordu.

1756-1763 yılları arasında İngiltere'nin Avusturya, Fransa ve Rusya ittifakıyla yaptığı savaşlar (Yedi Yıl Savaşları), İngiliz maliyesi üzerinde ciddi bir yük oluşturmuştu. İngiltere'nin mali yükünü gidermek amacıyla yeni vergiler koyması, Amerika'da kolonilerin tepkisiyle karşılaştı. Koloniler yüksek vergiler ödeyip, karşılığında hiçbir şey alamamaktan rahatsızlardı.

18. yüzyıl ortalarından beri hazır oldukları bağımsızlık mücadelesini hayata geçirdiler. Savaşın başlarında George Washington, Thomas Jefferson tarafından kaleme alınan ve özgürlük isteklerini dile getiren Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi'ni yayınladı (4 Temmuz 1776). Sonradan 4 Temmuz günü ABD bağımsızlık günü olarak kabul edilmiştir.

Altı yıl süren savaş sonunda, George Washington komutasındaki koloni güçleri tarafından yenilgiye uğratılan İngiltere geri çekilmiş ve 1783 yılında Paris antlaşmasıyla 13 koloninin bağımsızlığını kabul etmiştir. Bağımsızlıklarını ilan eden koloniler, içişlerinde serbest eyaletlerden oluşan Amerika Birleşik Devletleri'ni kurdular (1787).

1789'da Anayasanın tamamlanıp onaylanmasıyla yeni bir ulus ve Amerikalı üst kimliği doğdu.

Amerikan Devrimi: Fransa Kralı XVI. Louis Büyük Britanya Krallığı'na savaş ilan etti.

İstanbul'da bulunan Fransız uzmanların ve subayların tamamen ülkelerine dönmeleri

Kandırılmış Fransızların kalkıştığı Fransız Devrimi başladı. Bu hareketin sonucunda oluşan gelişmeler emperyal güçler tamamen kuvvetlenmesini sağladı.

Franszı Devrimi, Meşrutiyet Dönemi

Fransız Devrimi kapsamında; Kralın Ulusal Meclis'i kaldıracağı söylentisi üzerine halk, Bastille'e saldırdı.

Fransa'da, Ulusal Meclis, feodal hakları kaldırarak köylü çoğunluğunu Devrim safhalarına çekmeyi başardı. Böylece bir proje olan Fransız Devrimine biraz daha güç verilmiş oldu.

Kurucu meclis İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirisi yayınladı

Yeni Fransız anayasalarının hazırlanması

KÖLELİĞE KARŞI İLK BAŞKALDIRI

İnsanlık adına tarihi bir başkaldırının fitili, 1791 yılında 22 Ağustos'u 23 Ağustos'a bağlayan gece, o zamanki adı Santo Domingo olan, bugün Haiti ve Dominik Cumhuriyeti arasında paylaşılan adada ateşlendi.

Yüzyıllar boyunca Batılı sömürgeciler tarafından yurtlarından koparılarak Yeni Dünya'ya taşınan Afrika asıllı köleler, o gece özgürlüklerini kazanmak için Fransız sömürge yönetimine karşı ayaklandı.

İsyancılar, 5 yıl süren silahlı mücadelenin sonunda hem özgürlüklerini kazandı hem de sömürge yönetiminden bağımsız bir devlet kurmayı başardı.
'Haiti Devrimi' olarak anılan bu süreç, yeni bir devlet kurulmasıyla sonuçlanan ilk başarılı köle ayaklanması, yeni kurulan devlet de köleliği resmen kaldıran ilk siyasi yapı oldu.

Fransız kadın filozof, yazar, kadın hakları savunucusu, aktivist ve oyun yazarı Olympe de Gouges, Kadının ve Kadın Yurttaşın Haklar Bildirgesi'ni yayımladı.

Olympe de Gouges, dini evliliğe karşı idi. Cinsel özgürlüğü savunuyordu. Ekonomik destek için metres ilişkileri yaşadı. Sanatçılardan, yazarlardan, siyasetçilerden oluşan bir çevre edindi. Fikirleri nedeniyle 3 Kasım 1793'te giyotinle idam edildi.

I. Koalisyon, 1792 yılında 1. Fransa Cumhuriyeti'ne karşı; Büyük Britanya, Avusturya Arşidüklüğü, Prusya Krallığı, Sicilya ve Piemonte tarafından oluşturulan ilk koalisyondur.

Birinci Fransa Cumhuriyeti yönetimi, Avusturya Habsburg Monarşisi'ne savaş ilan etti. Fransız Devrim Savaşları başladı.

10 Ağustos 1792 Ayaklanması

Franszı Devrimi, Cumhuriyet Dönemi

Daimi elçiliklerin ıslahı ve Londra, Paris ve Viyana'da daimi elçilik ihdas edilmesi. Rasih Paşa, Petersburg'a elçi olarak atandı.

Franszı Devrimi, Diretuvar Hükumeti Dönemi

II. Koalisyon, Birleşik Krallık, Rus İmparatorluğu, Osmanlı, Napoli, Portekiz ve Avusturya Arşidüklüğü ittifakıyla oluşturulmuştur. Başlarda başarılı sonuçlar elde ettilerse de ortak bir strateji izleyemediler ve koalisyon başarılı olamadı.

Paris, Viyana ve Berlin'de daimi elçilikler ihdas edildi.

Fransa ile Avusturya arasında ki bu antlaşma ile, Venedik Avusturya'ya bırakılıyor, karşılığında da Belçika ve İyon Adaları Fransa'nın oluyordu. Antlaşmayla Venedik Cumhuriyeti tarihten silindi. Dalmaçya kıyıları ile Adige'ye kadar olan Venedik topraklarını almakla Avusturya Adriyatik Denizi' ne çıkıyordu. Yedi Ada'yı alan Fransa, Osmanlı İmparatorluğu ile komşu oluyordu. Bu önemli siyasi olayla Fransa Avusturya'ya gücünü göstermiş, Napolyon da İtalya'daki Fransız yönetimini kabul ettirmiş oluyordu.

1798-1802 Savaşı'nda Fransa'ya karşı

Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi.

1798-1802 Savaşı'nda Fransa'ya karşı

Napolyon, Akka'da Cezzar Ahmed Paşa tarafından mağlup edildi. Mısır'ı işgal eden Napolyon'un Akka Kuşatması 17 Mart 1799'da nizam-ı cedid ordusu tarafından kırıldı.
Napolyon Bonapart:
"Eğer Türkler beni Akka önünde durdurmasaydı, bütün Doğu'yu ele geçirmek işten bile olmayacaktı. Doğu'nun fatihi olur ve Paris'e İstanbul üzerinden dönerdim. Ancak kader beni bir ihtiyarın oyuncağı etti."

Hiyeroglif yazısının çözümünü sağlayacak olan üç dilde yazılmış Rosetta Taşı, Napolyon'un Mısır Seferi sırasında bir Fransız askeri tarafından bir kale yapımı sırasında rastlantı eseri bulundu.

18 Brumaire Darbesi, General Napolyon Bonaparte'ı Fransa'nın Birinci Konsülü olarak iktidara taşıdı ve çoğu tarihçiye göre Fransız Devrimi'ni sona erdirdi. Bu kansız darbe, Direktuvar'ın yerini Fransız Konsüllüğüne bıraktı.

Direktuvar. Fransız Devrimi'nden sonra meydana gelen yönetim şeklidir. Yaşlılar meclisi ve 500'ler olmak üzere iki kısımdan oluşmaktadır. Yaşlılar meclisinde yasama yetkisi yoktu. Bunu 500'ler yapabilirdi, ancak asıl güç direktörlerdeydi. 5 tane direktör vardı ve 4 yıllık süre içerisinde 13 direktör görev yaptı. Bu rejim Napolyon tarafından yıkıldı.

Franszı Devrimi, Konsül Hükumeti Dönemi; Napolyon 1. Konsül oldu.

1798-1802 Savaşının bitmesi için

Napolyon bu savaşı kazanmasının ardından Rus birliklerini kuşatma altında tutarak Avusturya ordusuna saldırdı. Hohenlinden Muharebesi'nde, Avusturya Ordusu yenildi.

Avusturya, İtalya, Hollanda ve İsveç, Fransız hegemonyasını kabul etti. Bu antlaşma II. Koalisyonun sonu olmuştur ve Büyük Britanya'yı savaşta yalnız bırakmıştır.

Fransa birliklerinin Mısır'dan geri çekilmesini düzenleyen sözleşme; El-Ariş Antlaşması imzalandı.

Paris Antlaşması imzalandı. Fransa ile barış yapıldı. Osmanlı-Fransız dostluk antlaşması imzalandı. Anlaşma dört maddeden oluşmaktadır:
• İlk maddede iki devlet arasındaki düşmanlığın sona ereceği bildirilmekte, Mısır'ın Osmanlı Devleti'ne geri verileceği, Osmanlı Devleti'nin sınırlarının Mısır Seferi öncesindeki duruma döneceği belirtilmektedir.
• İkinci maddede Fransa 1800 yılında Osmanlı Devleti ve Rusya arasındaki bir anlaşmayla kurulan Yedi Adalar Cumhuriyeti'ni tanımakta, Osmanlı Devleti ise söz konusu cumhuriyet üzerinde Fransa ve Rusya'nın garantörlüğünü kabul etmektedir.
• Üçüncü maddede, sefer sırasında el konulan malların taraflara geri verilmesi ve savaş esirlerinin serbest bırakılması düzenlenmektedir.
• Son madde ise Fransa'nın daha önce Osmanlı Devleti ile imzalamış olduğu ticari anlaşmaların yenilendiğini bildirmektedir.
Fransa ve Osmanlı Devleti arasında nihai barış antlaşması 25 Haziran 1802'de Paris'te imzalandı.

Napoleon, 1803'te ABD Başkanı Thomas Jefferson'a Louisiana Bölgesini, hektarı üç centten, toplam 15 milyon dolara sattı. Satışla ABD'nin toprakları iki katına çıktı.
Bu alışverişe tarihte "Louisiana Mübayaası" adı verilmektedir.

1791'de isyan eden Haiti'li siyahiler, 1804'e kadar bağımsızlık için savaştı. 1804'den 1904'e kadar 100 yıl boyuna 22 milyar dolar bağımsızlık bedeli ödemek şartı ile 1 Ocak 1804 de bağımsızlığını elde etti. Bu isyanda Fransızlar milyonlarca insan öldürdü.

Napoleon, darbe ile iktidara getirildi. Kendisini ‘Fransa İmparatoru' ilan ettirdi, Papa VII. Pius'un elinden taç giydi. Böylece ‘I. Napolyon' unvanını alan Bonapart, agresif bir savaş stratejisine yönelerek yayılma siyasetine başladı. Eski rejimin kurumlarını canlandırıp aile çevresine unvanlar ve rütbeler dağıtarak yeni bir soylu sınıfı ve saray yaşamı yarattı.

Napolyon imparatorluk tacını 2 Aralık 1804'te Notre Dame Katedrali'nde giydi. Tacı Papa'nın giydirmesi planlamıştı ama Papa'nın önünde eğilmek, otoritenin Tanrı'dan geldiğinin kabulü olarak yorumlanabilirdi. Eğilmek yerine tacı eline alıp önce kendisi giydi.

Napolyon, Milano Katedrali'nde yapılan bir tören ileaynı zamanda "İtalya Kralı" olarak ilan edildi.

Fransa'ya, Napolyon'a karşı III. Koalisyon ittifakı; Büyük Britanya, Avusturya İmparatorluğu, İsveç, Rusya İmparatorluğu ve Sicilya Krallığı arasında kuruldu.

Fransa'ya karşı Üçüncü Koalisyon'a katılım

Fransız donanması, Lord Horatio Nelson komutasındaki İngiliz donanması karşısında Trafalgar Muharebesi'nde ağır bir yenilgiye uğradı. İngiltere'yi istila etme planları yapan Napolyon, donanmanın yenilgiye uğramasıyla, Büyük Britanya'yı istila planlarından vazgeçmiş... III. Koalisyon'u, kıta Avrupası'nda yenmek zorunda kalmıştır.

"Üç İmparator Muharebesi" olarak da bilinen 2 Aralık 1805 tarihli Austerlitz Muharebesi de Napolyon, Rus ve Avuturya'ya karşı zafer elde etti.

Her iki savaşta iki ordusunu kaybeden Avusturya savaştan çekilmek zorunda kalmıştır. 22 Aralık 1805 de Avusturya ile Fransa arasında Pressburg Barış Antlaşması imzalanmıştır. Çar 1. Aleksandr ve General Mihail Kutuzov yönetimindeki Rus ordusu ise geri çekilmiştir.

Osmanlı Devleti, Napolyon'un "İmparator" unvanını tanıdı.

1806 yılının ortalarında, İngiltere, Prusya, İsveç, Rusya ve Saksonya arasında yeni bir koalisyon, IV. Koalisyon oluşturulmuştur.

Napolyon, 14 Ekim 1806 tarihinde Jena'da bir Prusya ordusunu bozguna uğratmıştır.

14 Ekim 1809 günü imzalanan Viyana Antlaşması ile V. Koalisyon da fiilen sona ermiş oldu.

Napolyon, Rusları yendi.

Napolyon, Rusları yendi.

Rusya'yla 7 Temmuz 1807 tarihinde yapılan Tilsit Antlaşması ile Rusya da savaştan çekilmiş oldu. Ayrıca bu anlaşma uyarınca Osmanlı ve Rus İmparatorlukları himayesindeki Yedi Ada Cumhuriyeti de Fransa'ya bırakıldı.

Kahire'deki Fransız işgal orduları, Türk ordusuna teslim oldu.

V. Koalisyon, Avusturya İmparatorluğu ve Büyük Britanya arasında 1809 yılı başlarında oluşturulmuştur.

10 Nisan-14 Ekim 1809 tarihleri arasında gerçekleşen V. Koalisyon Savaşı, Napolyon savaşlarının içinde en kanlı ve geniş çaplı olanlarıdır.

Mehmet Ali, paşa unvanı ile vali olduktan sonra, Mısır'daki kargaşalıkları ortadan kaldırmak için, ilk olarak Kölemen beyleri ile mücadeleye girişti. 1 Mart 1811 tarihinde Mısır'daki bütün Kölemen beylerini ortadan kaldırarak Mısır'a tamamen hakim oldu. Daha sonra Kavalalı Mehmet Ali Paşa, Fransa'nın desteği ile Mısır'da modern bir ordu ve donanma kurarak bölgede yeni bir güç oluşturdu.

Fransız postalarının ilk kuruluşu

Fransa'ya karşı, Avusturya, Prusya, Rusya, Birleşik Krallık, Portekiz, İsveç, İspanya koalisyonu kuruldu.

Napolyon Rusya'ya savaş açtı.

Leipzig Muharebesi, 16-19 Eylül 1813 tarihlerinde gerçekleşen, tarihte "Ulusların Savaşı" olarak da bilinen savaşta, Napolyon mağlup oldu.

Ağırlıklı olarak Rus ve Prusya kuvvetlerinden oluşan VI. Koalisyon kuvvetleri Fransa'nın doğu sınırlarını aştıklarında, Wellington komutasındaki İngiliz kuvvetleri de Pirene Dağları'nı aşarak Fransa topraklarında ilerlemeye başlamışlardır. 31 Mart 1814 günü dışişleri bakanı Talleyrand şehrin anahtarını çara verir.

Napolyon, 4 Nisan 1814'de tahtından çekildi. 6 Nisan 1814'de Elba adasına sürgüne gönderildi.

Fransız tarihinde Birinci Fransız İmparatorluğu'nun yıkılışıyla Temmuz Devrimi arasındaki dönemde Bourbon monarşisinin yeniden kuruluşunu ifade eder.

Viyana Konferansı sonucu, Fransa ile İngiltere arasında barış anlaşmasının yapıldı.
1815 tarihli Viyana Kongresi'nin bazı kararları:
(Fransa- İngiliz savaşlarından sonra Avrupa Devletlerinin kendi aralarında gerçekleşmişti)
***
Avrupa İmparatorlukları (Hanedanları demek isteniyor!) kutsaldır.
Avrupada Milliyetçilik hareketleri desteklenmemelidir.
Her türlü demokrasi hareketi engellenmelidir.
Hiçbir Avrupa devleti diğerinin aleyhine olan bir hareketin içinde yer almamalıdır.
Avrupa devletlerinden biri, diğerlerine haber vermeden yeni kararlar almamalıdır.

Elba sürgününden kaçan Napolyon, 20 Mart 1815'te Paris'e geri döner. Fransa'da kendine destek toplayarak, Bourbon Hanedanı'nı tahttan indirir ve seferberlik çalışmalarını başlatır.

Napolyon'un son savaşı olan Waterloo savaşı'nda Napolyon'un komutasındaki Fransız ordusu İngiliz – Prusya ittifakına karşı karşı savaşmıştır.
Bu savaş, Napolyon'un sürgündeki Elba adasından kaçtıktan sonra tekrar taht giymesinin üzerine çıkmıştır ve Napolyon'un bozguna uğramasıyla sonuçlanmıştır.
Dünya tarihinin önemli liderlerinden birisi olan Napolyon tekrar sürgüne gönderilmiş ve ölene kadar sürgünde kalmıştır.

Yunan İsyanı; Yunanların, İngiltere, Fransa ve Rusya deteği ile Osmanlı egemenliği ve isyan bölgelerindeki Müslüman halka karşı başlattığı, 1821-1829 yılları arası süren ve Yunanistan'ın Osmanlı Devleti'nden bağımsızlığını kazanmasıyla sonuçlanan isyan ve etnik temizliktir. 1832 yılında imzalanan İstanbul Antlaşması ile Yunanistan bağımsız bir ülke olarak tanınmıştır.

Fransa İmparatoru Napolyon Bonapart, ikinci sürgün yeri olan Güney Atlantik Okyanusu'ndaki Saint Helena Adası'nda öldü.

Osmanlı'nın parçalanması demek olan 1815 Viyana kongresinden sonra Osmanlının toprak bütünlüğüne yönelik çalışmaların arttığı görülür. Önce 4 Nisan 1826 tarihinde, "İngiltere ve Rusya" arasında St. Petersburg Protokolü'nün, bir yıl sonra ise "İngiltere, Rusya ve Fransa" arasında 6 Temmuz 1827 tarihinde Londra Antlaşması'nın imzalanması bu kapsamda girişimler olarak görülebilir. Ardından olaylar birbirini izlemiş, aynı yıl Osmanlı Donanması Navarin'de yok edilmiş, Balkan Devletleri Osmanlıdan ayırılmış, Cezayir, Yemen, İran ve Mısır gibi ülkelerin işgali için gerekli şartlar yaratılmıştır. Bir de ortada I. Petro'nun vasiyeti vardır.

Fransa'nın Cezayir'i işgali

Temmuz Devrimi, Fransa'da 27 Temmuz 1830'da başlayan ve Bourbon Hanedanının kesin olarak yıkılarak liberal bir monarşinin kurulmasına ve Restorasyon döneminin kapanmasına yol açan devrimdir.

Ceza Kanunname-i Hümayunu'nun Fransa'dan mülhem bir biçimde düzenlenmesi ve kabulü (3 Mayıs) (14 Temmuz 1851'de bu kanun, Kanun-u Cedid olarak tadilatla yeniden yürülüğe girer)

1841 Boğazlar Sözleşmesi, Avusturya İmparatorluğu, Fransa Krallığı, Birleşik Krallık, Prusya, Rus İmparatorluğu ve Osmanlı İmparatorluğu'nun 13 Temmuz 1841'de Londra'da imzaladığı uluslararası sözleşme.

1848-1852 Fransa'da III. Napoleon'un devlet başkanlığında cumhuriyet dönemi

Birleşik Krallık, Fransa ve Piyemonte-Sardinya'nın Osmanlı tarafında savaşa dâhil olmasıyla savaş, Avrupalı devletlerin Rusya'yı Avrupa ve Akdeniz dışında tutmak amacıyla verdiği bir savaş halini almıştır. Savaş, müttefik güçlerinin zaferiyle sonuçlanmıştır. Fransa'nın Osmanlı Devleti'ndeki Katoliklerin, Rusya'nın ise Ortodoksların haklarının yeniden teyit edilmesi ile ilgili talepleri ile ortaya çıkan "Kutsal Yerler Meselesi"nin sonucunda Fransa galip çıktı.

Kırım Savaşı: Rus Karadeniz donanması, Sinop'ta Osmanlı donanmasına ağır bir darbe indirdi. Dünya deniz savaşları tarihinde yelkenli ahşap gemilerin rol aldığı son çarpışma ve gülle yerine patlayıcı mermilerin (humbara) kullanıldığı ilk çarpışma olarak Sinop Baskını'nın özel bir yeri vardır.

1854 Epir İsyanı, o dönemde Osmanlı Yunanistanı'nda meydana gelen bir dizi Yunan ayaklanmalarının en önemlilerinden biriydi. Kırım Savaşı patlak verdiğinde birçok Epir Rumu, Yunan devletinin zımni desteğiyle Osmanlı yönetimine karşı ayaklandı. Bu isyan önemli askeri kişiler tarafından desteklense de, birkaç ay sonra isyan bastırıldı.

İlk dış istikraz: Borçlanma devrinin başlaması
Londra bankerlerinden Dent and Company ve Goldmith and Company isimli bankanın Paris şubesi ile hükümet arasında ilk dış borç anlaşması imzalanır.
İngiltere'den 200.000 Sterlin olarak ilk borç alınmıştır.
1874 yılına kadar 15 ayrı dış borçlanma yapılmıştır. Bu dönem içinde 239 milyon lira borçlanıldığı halde, hükümetin eline yalnızca 127 milyon lira geçmiştir.

Rusya, Asya'da Türk illeri istikametinde saldırılara ve işgallere başladı.

II. Afyon Savaşı veya Arrow Savaşı, 1856 – 1860'ta Çin ile Birleşik Krallık ve Fransa İmparatorluğu arasında gerçekleştirilen savaş. Çin'deki ticaret haklarını artırmaya çalışan İngilizler, 1856'da bazı Çinli görevlilerin Arrow adlı gemiye çıkarak İngiliz bayrağını indirmesiyle, savaşı yeniden başlatmak için aradıkları bahaneyi bulmuş oldular. Bir Fransız misyonerinin Çin'in iç bölgelerinde öldürülmesini gerekçe gösteren Fransızlar da İngiltere'nin yanında savaşa girdiler.

Paris Antlaşması, Rusya ile Kırım Savaşı'nı kazanan Osmanlı İmparatorluğu, Birleşik Krallık ve Fransa arasında 30 Mart 1856 tarihinde imzalanmış bir barış antlaşmasıdır.

Besarabya (Moldova) sınırıyla ilgili olarak Paris Antlaşması imzalandı.

Tientsin Antlaşması, Haziran 1858 tarihinde Çing Hanedanı ile Büyük Britanya, Fransa, Amerika Birleşik Devletleri ve Rus İmparatorluğu arasında imzalanan bir antlaşmadır. Antlaşma, 1856'da başlayan İkinci Afyon Savaşı'nın ilk aşamasını sona erdirmiş olup Çinliler tarafından eşitsiz anlaşmalar olarak kabul edilen bu anlaşmalar, Çin limanlarını dış ticarete açtı, başkent Pekin'de yabancı elçiliklere izin verdi, Hristiyan misyonerlik faaliyetlerine izin verdi ve afyon ithalatını etkin bir şekilde yasallaştırdı. Antlaşma, İkinci Afyon Savaşı'nın sona ermesinden sonra 1860 yılında İmparator Xianfeng tarafından Pekin Sözleşmesi'nde onaylandı.

Eflâk ve Boğdan'ın yeniden teşkilatlanmasına ait Paris Antlaşması imzalandı.

Osmanlı-Karadağ Sınır Protokolü. Metin Fransızların isteği doğrultusunda kaleme alınmış, Grahova ve Zupa Karadağ'a bırakılmıştır. Osmanlı Hükümeti'nin Fransız teklifini kabulüyle 8 Kasım 1858'de konferans sona ermiş ve Karadağ sınır protokolü imzalanmıştır.

Avrupa'dan Suriye'ye asker gönderilmesine ilişkin Paris mukavelesi imzalandı.

Çin, 1860'ta imzaladığı Pekin Sözleşmesi'yle Tianjin antlaşmalarına uymayı kabul etti.

Fransız ve İngilizler'le Kanlıca Ticaret muahedelerinin yapılması. Bu muahede dış ticarette gümrük resmi oranının %8'e yükseltilmesi ve esnaflıkta inhisar sisteminin kaldırılması.

1865 yılında, Belgrad Ormanları'nda yapılan gizli bir toplantıyla bir araya gelen Cemiyet, 1870'lerin sonuna, II. Abdülhamid'in saltanatının ilk yıllarına kadar varlığını sürdürdü. Hücre yapısı ile örgütlenen cemiyetin alt yapısı, Fransız ajanları tarafından destekleniyordu. Türkçü ve laik meşrutiyetçi bu grup bir süre sonra Jön Türkler olarak anılmaya başladılar. Bu annlamda en büyük destekçilerinden birisi Fransız Mason Yahudi lider Leon Cahun'dur.

Yeni Osmanlılar Cemiyeti'nin üyeleri arasında, Osmanlı Devleti'nin ilk özel gazetelerini çıkaran Agah Efendi, yine bu gazetelerin başında yer alan ve Türk Edebiyatı'nın Batılı anlamda ilk eseri Şair Evlenmesi‘ni yazan Şinasi ve belki de örgütle en çok özdeşleşen kişi Namık Kemal, en çok öne çıkan isimlerdi. Aynı zamanda, Ziya Paşa, Ali Suavi, Mustafa Reşid Paşa ve Midthad Paşa gibi kişiler de, Cemiyet'in önemli üyeleri veya destekçileri arasında yer alıyordu.

24 Mart 1867'de Yeni Osmanlılar Cemiyeti, Paris'te çalışmalara başladı.

Cemiyetin amacı hızlı bir şekilde Batılılaşmak ve modernleşmekti. Bu amaçları için V.Murad'ın tahta geçmesi gerektiğine inanıyorlardı.

Cemiyetin kuruluşundan önce olsa da Tercüman-ı Ahval ve Tasvir-i Efkar, bundan sonra da Hürriyet, İkdam, Hadika, Muhbir, Ulum gibi pek çok gazete Avrupa veya Osmanlı Devleti sınırları içinde Cemiyet'in üyeleri tarafından yayımlanmıştı.

II. Abdülhamid'in, meclisi feshetmesi ve Kanun-i Esasi'yi askıya alması ve ardından bir çok üyesi gibi Namık Kemal'in de sürgüne gönderilmesiyle, Cemiyet fiilen sona ermiş oldu. Ancak ilerleyen zamanda kurulacak İttiat ve Terakki gibi cemiyetler için öncü rol üstlemiş oldu.

Genel Başkan Mustafa Fazıl Paşa
Kurucular: Namık Kemal, Kayazade Reşat, Menapirzade Nuri, Sagır Ahmet Beyzade Mehmet, Mir'at Mecmuası sahibi Refik, Suphi Paşazade Ayetullah
Diğer Üyeler: Ziya Paşa, Ali Suavi, Agah Efendi, Ebüzziya Tevfik...

Fransızlar, Osmanlı Devletine eğitimde reform yapılması hakkında nota verdi. Notada, bir Dar-ul Fünun açılması tavsiye edildi. Bu nota üzerine 1869 yılında Maarif-i Umumiye Nizamnamesi hazırlanarak, İstanbul'da Dar-ul Fünuni Osmani açılması kararlaştırıldı.

24 Mart 1867'de Yeni Osmanlılar Cemiyeti, Paris'te çalışmalara başladı. Cemiyetin amacı Anadolu Türklerini hızlı bir şekilde batılılaştırmak ve "modernleştirmek" suretiiyle öz kimliğinden uzaklaştırmaktı.

Lüksemburg, Fransa'dan bağımsızlığını kazandı.

Girit sorunu ile ilgili Paris konferansı kararları açıklandı.

"İmparator Üçüncü Napoleon" unvanını alacak olan Louis Napoleon ile 1853'te evlenerek "Fransa İmparatoriçesi" olan Eugénie de Montijo İstanbul'u ziyaret etti.

Karadeniz'in tekrar silahlandırıldı ve Rusya, Paris Antlaşması'nın hükümlerini tanımadı.

Sedan Muharebesi, 19 Temmuz 1870 - 10 Mayıs 1871 tarihleri arasında Ardennes'nın Sedan kenti yakınlarında meydana gelen muharebedir. Savaş, Bavyerya ve Prusya Krallıkları ile Fransızlar arasındadır. Almanlar tüm savaş boyunca üstünlüğü ellerinde tutmuşlardır ve bunun sonucunda savaş kesin bir Alman zaferiyle sonuçlanmıştır.

Fransız ve Alman konsolosları Selânik'te öldürüldü.

Fransa Tahiti'yi topraklarına kattı.

Almanya ve İngiltere'nin desteğini alan Fransa, Tunus'u işgal etti.

Özgürlük Heykeli, Fransa'dan New York'a getirildi.

1894 Eylül'ünde Fransız ordusunda Almanlar lehine casusluk hadisesi meydana gelmişti. Alfred Dreyfus adlı Yahudi asıllı bir yüzbaşı hadisenin faili olarak yakalandı. Deliller yeterli olmadığı halde hapsedilip ordudan çıkarıldı. Dreyfus hadisesi Fransa'da yeni bir antisemitizm dalgasının patlak vermesine sebep oldu.

Fransız donanması Midilli'ye asker çıkardı.

JönTürkler'in ikinci evre faaliyetleri: Abdülhamit'in yönetimine karşı terar örgütlenen Jön Türkler, Paris'te I. Jön Türk Kongresi'ni topladı. Ahmed Rıza öncülüğünde Terakki ve İttihat Cemiyeti kuruldu. Jön Türklerin, Federatif Osmanlı İmparatorluğu'nu amaçlayan kesimi ise Prens Sabahattin öncülüğünde "Teşebbüsü-ü Şahsi ve Adem-i Merkeziyet Cemiyeti"ni kurdular.

Paris'te 2. Jön Türk Kongresi yapıldı. Kongreye; Ahmed Rıza'nın İttihat ve Terakkisi, Prens Sebahattin'in Teşebbüs-i Şahsi ve Adem-i merkeziyeti cemiyetleri yanında, Ermeni Taşnaksütyun Komitesi'de katılmıştır. Osmanlı Devleti aleyhine en ağır ithamlar yapıldıktan sonra, grubun şu stratejilerin izlemesine karar verilmiştir. İran Mebusan Meclisine dostluk telgrafı çekilmesine, Makedonya'daki Rum, Bulgar vs. çetelerinin devlete karşı olan isyanlarının desteklenmesine, diğer gizli cemiyetlerin birleştirilerek ihtilalci yayınlar yapılması oy birliğiyle kararlaştırılmıştır.

Modern-ulusal devletler öncesi bir uygulama olan dâhili gümrük vergisi Fransa'da 1789'a, Kara Avrupası'nda ise 19. yüzyıl sonlarına kadar yürürlükte kalmıştır.

Osmanlı'da ise tedricen kaldırılmakla birlikte 20. yüzyıl başlarına kadar varlığını sürdürmüş olan dâhili gümrük vergileri, bir ülkenin sınırları içerisindeki ticaretin vergilendirilmesi anlamına gelmektedir.

Osmanlı İmparatorluğu'nda gümrük vergisinin uygulandığı sınır kavramı karadan denize veya denizden karaya geçişlerin gerçekleştiği hattır.

Denizden karaya çıkışta ödenen gümrük vergisi "âmediye", karadan denize geçerken ödenen gümrük vergisi ise "reftiye" olarak adlandırılmıştı.

Osmanlı İmparatorluğu'nda dâhili gümrük uygulamaları daha çok ticaretin yoğun olduğu şehirlerde ve limanlarda yoğunlaşmıştır. Ancak, bunun yanında düşük yoğunluklu ticarete sahip olan bazı şehirlerde de uygulanmıştır.

Şehir ve çevresinde bulunan kasaba ve köylere gelen mallar eğer şehrin sınırları içerisinde satılacaksa dâhili gümrük vergisi alınmış, eğer gelen mallar, o şehir ve çevresi içerisinde satılmayıp transit geçiş yapacaklarsa da "bacadı" verilen, malların 1/10'u ile 1/50'si arasında değişen tutarlar üzerinden vergi alınmıştır.

Gümrüğün yer aldığı şehir içerisinde üretilip satılan ürünlerden ise dâhili gümrük vergisi alınmamıştır. Gümrükten vergi ödeyerek geçmiş bir tüccara "edâ tezkiresi" verilmiş ve aynı tüccar başka bir gümrüğe rastladığında kendisinden tekrar vergi alınmamıştır.

M.KEMAL ÖZLÜK DOSYASI: Mustafa Kemal, Fransa'da yapılan Pikardi Manevralarına Türk Ordusu temsilcisi olarak katıldı.

M.KEMAL ÖZLÜK DOSYASI: 26 Şubat 329 (11 Mart 1914) tarihinde Fransa Hükümeti tarafından Şövalye Rütbesinden Legion d'honneur nişanı ita kılınmıştır.
Akdeniz Mürettep Kuvvetler Kumandanlığı Kurmaylığı Harekat Şubesi Müdürlüğünde yarbay rütbesindeyken gösterdiği başarılarılardan ötürü şövalye rütbesiyle onurlandırılmıştır.

İngiliz ve Fransız kuvvetleri, Çanakkale'ye çıkarma harekatı başlattı. Kara savaşları başladı.

Almanya, Fransa'ya, Belçika'ya ve Lüksenburg'a savaş ilan etti.
İngiltere, Almanya'ya savaş ilan ettti.

İngiltere ve Fransa, Avusturya-Macaristan'a savaş ilan etti.

Frontiers Savaşı. Almanlar, İngiliz seferi kuvvetlerine ve Fransa'nın beşinci ordusuna karşı bir zafer elde etti.

I. Dünya Savaşı'nda Marne Muharebesi başladı.

Paris'e ilerleyen Alman Birlikleri, Fransız 6. Ordusu'nun karşı saldırısıyla püskürtüldü. İki milyon insanın yer aldığı 6 gün süren muharebede 100 bin insan hayatını kaybetti.

Paris'te Alman ilerlermesi durdu. Schlieffen Planı başarısızlığa uğramış oldu.

ÇANAKKALE SAVAŞLARI
Osmanlı Devleti ile İngiltere ve Fransa arasında henüz fiili bir savaş durumu olmamasına rağmen boğaz girişini koruyan tabyalara 3 Kasım 1914 günü ateş açtılar.

Bu bombardıman sırasında, Seddülbahir Kalesi'nin içinde yer alan tabyanın cephaneliği isabet almış ve cephanelikte bulunan "11 ton barut" infilak etti.

Şiddetli patlamalar sırasında tabyada görev yapan askerlerimizden 5 subay ile 81 erbaş ve er şehit olmuştur. Ruhları Şad olsun.

"İlk Şehitler Anıtı"; 3 Kasım 1914 tarihinde hayatını kaybeden askerlerimizin anısına dikilmiştir.

Birleşik Krallık ve Fransa, Osmanlı İmparatorluğuna savaş ilan etti.

Osmanlı Süveyş Kanalı'nın denetimini kaybetti.

Cemal Paşa kumandasındaki Osmanlı kuvvetlerinin Kanal (Süveyş) Harekâtı başarısızlıkla sonuçlandı.

İttihâd ve Terakkî'nin fiilen iktidara gelmesinden sonra, üç paşalar diye bilinen Talât, Enver ve Cemâl paşaların bâzı kaprisleri, gerçek ve tecrübeleri bir tarafa bırakarak hayâllere kapılmaları sebebiyle Osmanlı Devleti; Rusya, İngiltere, Fransa, Sırbistan, Romanya, Belçika, Yunanistan, Portekiz ve Karadağ devletlerinden meydâna gelen îtilâf devletlerine karşı; Almanya, Avusturya-Macaristan ve Bulgaristan'dan meydâna gelen ittifak devletleri yanında harbe girdi. Osmanlı Devleti'nin fiilen harbe girmesi ve seferberliğin îlân edilmesi üzerine, bahriye nâzırı Cemâl Paşa, harbiye nâzırlığı uhdesinde kalmak üzere, dördüncü ordu kumandanlığı ile Filistin-Arabistan umûmî vâliliğine tâyin edidi. 21 Kasım 1914 Cumartesi günü İstanbul'dan ayrıldı.

Cemâl Paşa, yanında erkân-ı harb reîsi Von Frankenberg ve müşaviri Von Kress ve daha bir takım Alman subayları olduğu hâlde 25.000 kişilik bir orduyla 14 Ocak 1915'de Şam'dan Mısır'a hareket etti. 300 km.'lik bir kum çölü olan Tih sahrasını bin bir zahmet, meşakkat ve mahrumiyet içinde geçen Osmanlı ordusu, 3 Şubat 1915'de kanal bölgesine ulaştı. Cemâl Paşa İngilizlerin 200.000'e yakın asker, tel örgüler, zırhlılar ve zırhlı trenlerden meydana gelen bir tahkimat yaptıklarından habersizdi. Gece yarısından sonra hemen harekâta geçen Cemâl Paşa'nın kumandasındaki ordu, hücum ve saldırılar karşısında kısa bir müddet içinde pek çok kayıp vererek geri çekildi.

Bu felâkette şehîd, yaralı ve kayıp yekünü 1.410'u buldu. İngiliz zayiatı ise, 25 ölü ve 150 yaralıdan ibaretti. Bâzı mevzi hücumlarla harekât devam ettirildiyse de, fazla zâyiât verilerek 15 Şubat'ta geri çekilindı. Bu felâket üzerine Mısır fethinden vazgeçen harbiye nâzırı Enver Paşa ve bahriye nâzırı Cemâl Paşa, dördüncü ordu emrindeki 8, 10 ve 25. fırkaları (tümen) Çanakkale'ye sevk ettiler. Böylece birinci kanal seferi fecî bir başarısızlık, acı ve pek çok kayıpla sona erdi.

İngiliz ve Fransız deniz kuvvetleri Çanakkale'ye saldırdı, Gelibolu mücadelesi başladı. Müttefik Donanması, Boğaz'ın dış tabyalarını bombalamaya başladı.

18-20 Mart 1915: İmza mahallinden çok, İstanbul'un Rusya'ya bırakılmasını öngören anlaşma olduğu için bu şekilde anılır.

Fransa-İngiltere ikilisi 1913-1914 sürecinde savaş daha başlamadan Balkan-Anadolu-Basra-Hicaz-Süveyş arasını paylaşmışlardı. Savaş başlayınca bu araziden pay vererek yanlarında savaşacak ülke aramaya başladılar.

Kendi aralarındaki temel paylaşımı bozmamak kaydıyla, İstanbul ve Boğazları Rusya'ya bırakma sözü verdiler. Bu, tutulmak üzere değil, Rusya'yı uyutup oyalamak için verilmiş sözdü.

İlginç olan, 18 Mart'ta donanmaları Çanakkale'de ağır yenilgi almasına rağmen, İngiliz-Fransız ikilisinin bu anlaşmayı yapıp savaşı sürdürmeleri ve savaşın kazanılacağına olan inançlarıdır.

İtalya ve İtilaf devletleri arasında Londra Paktı kuruldu. Rusya-İngiltere-Fransa, aralarına İtalya'yı almak için Osmanlı toprağından yeni paylar verdiler.

ÇANAKKALE SAVAŞLARI
Çanakkale Boğazı girişinin Anadolu yakasında, Seddülbahir'in tam karşısında yer alan Kumkale'ye, 25 Nisan 1915 sabahı Fransız savaş gemilerinin himayesinde İngiliz ve Fransız birlikleri tarafından çıkarma yapıldı. Seddülbahir, Arıburnu ve Kumkale'ye yapılan çıkarmalar ile 9 ay sürecek Çanakkale Kara Savaşları başladı.
İtilaf Devletleri'nin, çıkarması 19. Tümen'in karşı koyması ile durduruldu. Arıburnu Zaferi kazanıldı.

ÇANAKKALE SAVAŞLARI
Fransız denizaltısı Joule, mayına çarparak battı.

Birleşik Krallık ve Fransa Bulgaristan'a savaş ilan etti.

Fransız ordusu, Britanya ve İtalya desteğiyle Balkan Cephesi'ni oluşturmak üzere Selanik'e bir çıkarma yaptı.

Paris, Alman zeplinleri ile bombalandı.

I. Dünya Savaşı'nda belirleyici rol oynayan VERDUN (Fransa) SAVAŞI başladı.
Verdun'u saldıran Almanlara karşı savunan Fransa 362 bin, Almanya ise 336 bin kayıp verirken, 1917'de Fransızlar, Verdun'u Alman işgalinden tümüyle kurtardı.

Karadeniz ve Doğu Anadolu'nun, Güney Anadolu - Gazze - Basra - Şam ve civarının ayrıntılı paylaşımı. Artık paylaşım ayrıntı kazanmış, vilayet ve limanlara kadar inmişti.

İngiltere-Fransa arasındaki daha ayrıntılı paylaşım. Rusya da bu paylaşıma onay vermişti.

İngiltere ve Fransa, Sykes-Picot Antlaşmasına razı etmek için; St.Jean de Morien Antlaşması ile İtalya'ya İskenderun, Hayfa, Akka'da taviz verdi.
İtalya, İzmir, Antalya, Adana arasını da istemekteydi.

Amerikan birlikleri Fransa'ya çıkartma yaptı.

Fransızlarca tutuklanan ve Alman gizli servisine bazı bilgiler verdiğini kabul eden Hollandalı dansçı Mata Hari (Margaretha Geertruida), askeri mahkemece yargılandıktan sonra, kurşuna dizildi.

Çad'ın Vadây bölgesinde, yerel halk arasında "Mezbahatü's-Sâtûr" veya "Mezbahatü Kub Kub" olarak bilinen Mezbahatü Rüheybe'de 400 âlim toplantıya çağırıldı. Ancak Çad'ın farklı bölgelerinden gelerek burada toplanan ulema, sabah namazının kılınması esnasında Frnasızlar tarafından yok edildi.

Kub Kub Katliamı'nın hemen ardından İslam'ın yayılmasında, Arap dilinin ve İslam kültürünün bölgede hükümran olmasında büyük bir role sahip olan Vadây Hâkimi Sultan Dûd Mürre ismiyle meşhur Muhammed Sâlih görevinden el çektirildi. Öldürülen âlimlerin, başları gövdesinden ayrılmış naaşları, Abeşe sınırları içerisinde yer alan vadi konumundaki Ümmü Kâmil'deki bir toplu mezara defnedildi.

Bu şehitlik, günümüzde halen varlığını muhafaza etmektedir.

Fransız Pierre LANGEVIN ve ekibi sonar sistemini icat etti (SONAR: SOund Navigation and Ranging, ses yardımıyla yer belirleme ve mesafe ölçme)

Birinci Dünya Savaşı sonunda, 30 Ekim 1918 tarihinde, İtilâf Devletleri ile Osmanlı Devleti arasında, Limni Adası'nın Mondros Limanı'nda bulunan Agamemnon zırhlısında imzalanan, Mondros Mütarekesi'nin hükümleri gereğince imparatorluk tarihe karışıyordu.

Türk ordusu derhal terhis ediliyor, silâh, cephane ve ulaşım yolları ile bütün haberleşme araçları, liman ve tersaneler galip devletlerin denetimine bırakılıyordu. Artık ülke yabancılar tarafından parçalanıp işgal edilmeye hazır durumda idi.

Nihayet, 13 Kasım 1918 tarihinde İtilâf Devletleri'nin savaş gemilerinden oluşan 55 parçalık bir filo Dolmabahçe önlerine demir atıyordu. Beyoğlu'na 3500 düşman askeri çıkmıştı. Müttefiklerden güç alan ve onlarla işbirliği yapan azınlıkların tutum ve davranışları da dayanılmaz hale gelmişti.

İttihat ve Terakki Partisi üyeleri gizlice yurdu terk ettiler. Talat Paşanın istifası üzerine iktidara geçen Ahmet İzzet Paşa hükümeti, İngilizler aracılığıyla Anlaşma (itilaf) devletlerinden barış istedi. Bahriye Nazırı Rauf Beyin başkanlığındaki Osmanlı kurulu ile Anlaşma devletleri adına İngiliz Amirali Caltrop , Limni Adasının Mondros limanında yapılan Mondros Ateşkes Antlaşması Mebusan Meclisi tarafından oybirliği ile kabul edilmiştir.

İmzalanma nedenleri:
Almanya'nın yenilmesi, Alman desteği olmadan Osmanlı Devletinin savaşı sürdürecek gücünün olmaması.
Wilson İlkelerinin yayınlanması.
İngilizlerin hoşgörüsüyle daha sonra kârlı bir barış antlaşmasının imzalanacağının sanılması.

Mondros Ateşkesinin koşulları:
İstanbul ve Çanakkale Boğazları açılacak ve bu yerlerdeki askeri üsler İtilaf devletlerince işgal edilecektir.
Ordu terhis edilecek, orduya ait silahlar, taşıtlar, cephane ve donatım İtilaf devletlerine teslim edilecektir.
Donanma İtilaf devletlerinin gösterecekleri limanlarda göz altında tutulacaklardır.
Osmanlı Devleti müttefikleriyle olan bütün ilişkilerini kesecektir.
Toros tünelleri, İtilaf devletleri tarafından işgal edilecektir.
Bütün haberleşme, ulaşım araç ve gereçleri İtilaf devletlerinin denetimi altında bulundurulacaktır.
İtilaf devletleri, kendi güvenliklerini tehdit edecek bir durum ortaya çıkarsa, herhangi bir stratejik noktayı işgal edebilecektir. (7.madde)
Anlaşma imzalandığında, Anadolu dışında bulunan Türk askerleri en yakın İtilaf devleti askeri birliklerine teslim olacaktır.
Vilayet-i Sitte denilen Doğu Anadolu'daki altı ilde (Erzurum, Van, Harput, Diyarbakır, Sivas ve Bitlis) karışıklık çıktığı takdirde İtilaf devletleri bu illerin herhangi bir bölümünü işgal edebileceklerdir.

Antlaşmanın Önemi:
Bu antlaşma ile Osmanlı Devleti fiilen sona ermiştir.
Kayıtsız şartsız teslim belgesi özelliği taşıyan bu antlaşma, Osmanlı ülkesinin bütünüyle işgal edilmesine elverişli ortam hazırlamaktaydı.
Boğazların işgali ile Anadolu ve Rumeli bağlantısı kesilecek İstanbul'un güvenliği de tehlikeye düşecekti. Osmanlı Devletinin boğazlar üzerindeki egemenliği sona ermiş oluyordu.
Ordunun büyük bir bölümü terhis edilip silahlarına el konulacaktı. Bu uygulama ile Osmanlı Devleti, savunma gücünden yoksun bırakılacaktı.
7.maddenin uygulanmasıyla, Wilson ilkelerine göre Türklerin denetiminde kalması gereken Anadolu toprakları da İtilaf devletleri tarafından işgal edilmiştir.
24.maddenin uygulanmaya çalışılması sonucunda doğudaki Ermeniler bağımsız bir devlet kurmak amacıyla ayaklanmışlardır.
Toros tünellerinin işgali, telgraf, telefon ve telsizin denetim altında tutulması ülkenin tümüne yönelik işgalin ilk işaretleridir.

Mondros Ateşkes Antlaşmasının Uygulanması
Kısa bir süre sonra;
İngilizler: Musul, Antep, Urfa, Maraş, Batum, Kars'ı işgal etmişler, Samsun ve Merzifon'a asker göndermişlerdir.
Fransızlar: Dörtyol, Mersin ve Adana yöreleri ile Afyon'u işgal ettiler.
İtalyanlar: Antalya, Bodrum, Kuşadası, Marmaris, Konya çevresine asker çıkarmışlardır.
13 Kasım 1918'de İtilaf devletleri gemileri İstanbul limanına demir attı. İstanbul fiilen işgal edildi.

Osmanlı İmparatorluğunun Paylaşılması Tasarıları
Antlaşma (itilaf) Devletleri Birinci Dünya Savaşı sırasında yaptıkları gizli antlaşmalarla Osmanlı İmparatorluğunu kağıt üzerinde paylaşmışlardır. Bundan dolayı Mondros Ateşkes antlaşmasının çok ağır koşullar taşıması bir rastlantı değildir.

İngiltere; Fransa ve Rusya kendi aralarında 1916 senesinde "Sykes Pykot Antlaşması"nı imzalamışlardır. Antlaşmaya göre;
İngiltere'ye; Ürdün ve Irak,
Fransa'ya Suriye, Kuzey Irak ve Mersin'den Mardin'e kadar uzanan iç bölgeler,
Rusya'ya; Boğazlar ve Doğu Anadolu verildi.

Ancak bu planda, Rusya'nın Birinci Dünya Savaşından çekilmesiyle değişiklik olmuştur. İtilaf Devletleri Boğazlarda uluslararası bir komisyon kurmayı, Doğu Anadolu'da ise kendilerine bağlı uydu bir Ermeni devleti yaşatmayı planlamışlardır.

Bir Fransız alayının Doğu Trakya'ya gelerek Uzunköprü - Sirkeci demiryolunu işgali.

11 Kasım 1918'de saat 11.00'de Fransa harap olduğu savaşın galibi olarak Compiegne ormanında Almanya ile imzaladığı mütareke ile I. Dünya Savaşı'nı fiilen bitirmişti. Bilahare barış anlaşmaları arasında Versailles'da mağlup Almanya'dan 1870 savaşının intikamı alınmaya çalışılacak ve bu, II. Dünya Savaşı'nı hazırlayan nedenlerden biri olacaktır.

Bir Fransız tugayının İstanbul'a girişi.

Çanakkale Boğazı'nın Rumeli yakasındaki İngiliz işgali Fransızlara devredildi.

Fransız güçleri, Antakya'yı işgal etti.

Yerli Ermeni'lerden kurulu bir Fransız taburu Dörtyol'u işgal etti.

Fransız askerleri denizden Mersin'e çıkarma yapmaya başladı. Mersin, Tarsus, Adana, Ceyhan, Misis ve Toprakkale işgal edildi.

Dörtyol bölgesini işgal eden Fransız ve Ermeniler ile Kuvva-i Milliye kuvvetleri arasında çatışma oldu. On beş Fransız üniformalı asker öldürüldü.

Pozantı, Fransızlar tarafından işgal edildi.

Şark demiryolları, Fransızların kontrolüne gidi.

Haydarpaşa tren istasyonu, İngilizler tarafından işgal edildi.

Paris Barış Konferansı (18 Ocak 1919 - 21 Ocak 1920)

Toplanma amacı: İtilaf Devletleri, I.Dünya Savaşından yenik ayrılan devletlerle yapacakları antlaşmaların esaslarını saptamak amacıyla toplanmışlardır. 32 devletin temsilcileri katılmıştır. Almanya, Avusturya-Macaristan, Bulgaristan'la imzalanacak barış antlaşmaları hazırlanmıştır.

Konferans sürerken İngiltere, Batı Anadolu'daki müslümanların, hıristiyanları katletmek üzere olduklarını ileri sürmüş ve Rumların sayıca fazla olduklarını bahane ederek Amerikan delegelerini etkilemiş Anadolu'nun paylaşılmasına Yunanistan'ı da ortak etmiştir.

Bunun nedenleri:
1-İngiltere'nin Doğu Akdeniz'deki çıkarlarını sürdürmek istemesi
2-Batı Anadolu'da çıkarları bulunan İngilizlerin İtalya'ya güvenememesi, İtalya gibi güçlü bir devlet yerine kukla Yunanistan'ı tercih etmesi
3-Yunanlıların, Ege bölgesinin kendilerine ait olduğu ve bu bölgede nüfus yoğunluğuna sahip oldukları şeklinde propaganda yapmaları

Yukarıda sıralanan nedenler İtalya'nın İtilaf Devletleri'nden kopma sürecini başlattı.

Azınlıkların Çalışmaları:
Anlaşma Devletleri'nin işgalleri Rum ve Ermeni azınlıkları da harekete geçirdi. Anlaşma Devletleri kendi işgallerini nasıl Mondros Ateşkes Antlaşmasına dayandırıyorlarsa; Rum ve Ermeni azınlıklar da Türk yurdundan pay istemek için Wilson ilkelerini kendilerine dayanak aldılar.

Wilson İlkeleri:
Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Wilson, savaşa girerken bir bildiri yayınlamıştı. Bu bildiri ile İttifak (Bağdaşma) devletlerine güvenceler vererek savaşın bir an önce bitmesi için bazı temel ilkeler belirleniyordu. Bu ilkelere göre;
1-Savaş sonunda, yenenler yenilenlerden toprak almayacaklar.
2-Yenenler yenilenlerden savaş tazminatı istemeyecekler
3-Anlaşmazlıkları barış yoluyla çözümlemek için uluslararası bir örgüt oluşturulacak
4-Devletler arasında gizli antlaşmalar yapılmayacak
5-Osmanlı Devleti ile ilgili maddesine göre;

Osmanlı İmparatorluğunun Türk bölgelerine kesin egemenlik tanınmalıdır. Ancak, Türk egemenliğinde yaşayan başka uluslara da kendi kendini yönetme hakkı verilmelidir.
Boğazlar her devlete açık olmalıdır.

Wilson ilkeleri, Osmanlı Devletinin durumunu belirlemek için nüfus ölçüsünü ortaya atmıştır. İşte Rum ve Ermeni azınlıklar bu ölçüyü kendi çıkarlarına yorumlayarak çalışmalara giriştiler. Hiçbir ilde Rumlar ve Ermeniler çoğunluk oluşturmadıkları halde belli bölgelerde "çoğunluktayız" savlarıyla ortaya çıktılar.

Kasaba (Turgutlu) Aydın Demiryolu'nun İngilizler ve Fransızlar tarafından işgali.

Fransızların Pozantı'nın güneyindeki Akköprü ve Çiftehan'ı işgal etmesi.

Antalya işgal edildi. İşgal öncesinde Antalya'da çalışmakta olan çok miktarda un değirmeni, Fransızlar tarafından bombalanarak kullanılmaz hale getirildi.

Yunanlıların, İzmir'e çıkarma planı, İngiltere Başbakanı Lloyd George, Fransa Başbakanı Clemenceau, İtalya Başbakanı Orlando ve ABD Başkanı Wilson tarafından kabul edildi.
10 Mayıs 1919 tarihinde İtilaf Devletleri temsilcileri, Paris'te, Yunanların İzmir'i işgali konusunda karar aldı.

Yunanistan'ın en büyük amacı Megali İdea yani Büyük Yunanistan'ı gerçekleştirmekti. Bu yoldaki ilk hedef ise Batı Anadolu ve Trakya idi.

İzmir civarındaki Foça, Karaburun, Urla ve Yenikale istihkâmlarının İngiliz, Fransız ve Yunan birliklerince işgali.

10 Mayıs 1919 günü İtilaf Devletleri temsilcileri, Paris'te, Yunanlıların İzmir'i işgali konusunda karar aldılar.
14 Mayıs 1919 tarihinde İzmir limanında bulunan İtilaf Devletleri donanması kumandanı Amiral Caltrop, Türk ordusuna İzmir'in Yunanlar tarafından işgal edileceğini bildirdi.
15 Mayıs 1919 tarihinde İtilaf Devletleri desteğindeki Yunanlar, İzmir'i işgal etti.

İşgal sırasında Hasan Tahsin takma adıyla tanınan gazeteci Osman Nevres'in ilk kurşunu atması, işgale karşı gösterilen ilk ciddi tepki olarak tarihe geçti.
Hasan Tahsin ve Askerlik Şubesi Başkanı Albay Süleyman Fethi Bey şehit edildiler. İşgal sırasında çıkan çatışmalarda çok sayıda Türk öldürüldü.

İtilaf Devletleri ile Almanya arasında Versay Barış Antlaşması imzalandı.

Suriye ve Kilikya'daki işgal kuvvetlerinin değiştirilmesi hakkında İngiliz - Fransız Anlaşması.

Urfa'nın Fransızlar tarafından işgali.

Sütçü İmam, Kahramanmaraş'ta Fransız işgalcilere ilk kurşunu attı.

1. Dünya Savaşı'nın ardından kurulan Milletler Cemiyeti ilk toplantısını 10 Ocak 1920'de Paris'te yaptı.
Örgüt, daha sonra yerini Birleşmiş Milletler adında başka bir örgüte bırakacaktır.
Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan Milletler Cemiyeti'nin komuta konseyinin 5 daimi üyesi, Birinci Dünya Savaşı galipleri olan;
ABD, İngiltere, Fransa, İtalya ve Japonya'ydı.
Türkiye, Misak-ı Milli'yi henüz gerçekleştiremediği gerekçesi ile uzun süre üyelikten geri dursa da... 18 Temmuz 1932′de cemiyete üye oldu.
Türkiye'nin Milletler Cemiyeti üyeliği, kanımızca, Misak-ı Milli hedeflerinin geri bırakılması anlamındadır.
2. Dünya Savaşı'nın zeminlerini hazırlayan cemiyet... savaşın ardından 18 Nisan 1946'da Cenevre'de toplanan XXI. Genel Kurulda alınan karar ile kendisini feshetti.

Maraş bölgesinde, yerel kuvvetlerle Fransızlar arasında "Araplar Çarpışması".

Maraş Kalesine Fransız bayrağı çekilmesi üzerine, Maraş halkının direnişi başladı. Maraşlılar, kale duvarlarına tırmanarak, Fransız bayrağının indirdi ve yerine Türk bayrağı çekti.

Kuva-yı Milliye, Fransız işgalindeki Urfa'yı kuşattı.

Fransızlar, Maraş'tan çekildi.

Urfa bölgesinde Kuva-yı Milliye, Fransız Kuvvetlerine taarruz başlattı. Şiddetli çarpışmalar yaşandı.

Fransız kuvvetlerinin Kilis, Antep yolunu kapatan Teğmen Şahin komutasındaki milli kuvvetlerle çarpışması ve Şahin Bey'in şehit oluşu.

Fransız isgal kuvvetlerine karşı savaşan Kuvayi Milliye komutanı Şahin Bey ve askerlerine yiyecek getiren yaşları 12-14 olan antepli çocuklar karanlık bastırinca Dokurcum Değirmeni'nde geceyi gecirirler. Şahin Bey, Elmalı köprüsunde kahramanca savaşarak şehit düşer.

Fransız askerleri kopru civarındaki değirmene gelir. Değirmende saklanan çocukları fark eder ve silahsız çocukları değirmenin önündeki dik kayaların önüne dizerler. Ellerini birbirine bağlarlar. Silahsız 14 yavrumuzu sorgu dahi yapmadan süngüleyip kurşuna dizerek katlederler.

Fransız birliği, açılan Antep yolundan gidince çevre köylerden koşup gelenler, elleri birbirine bağlanmış, kurşunlanmış ve süngülenmiş çocukların cansız bedenlerini buldular.

Bulundukları yere bugün "14 Şehitler Anıtı" dikilmiştir.

Antep'te Fransız işgal güçlerine karşı kendiliğinden direniş ve çatışmalar başladı.

İngilizlerle yaptıkları antlaşma gereğince Fransızlar Urfa'yı terk etti.

Tarsus bölgesinde Fransız kuvvetleriyle milli müfrezeler arasında Birinci Kavaklıhan savaşı oldu. 2 gün süren savaş sonunda düşman Tarsus'a çekilmek zorunda kaldı.

İtilaf Devletleri, Osmanlı hükümetini Paris'te toplanacak sulh konferansına davet etti.

30 Nisan tarihinde, Ankara'da toplanan Büyük Millet Meclisi, taraf ülkelerin dış işleri bakanlıklarına gönderdiği bir yazıyla İstanbul'dan ayrı bir hükümetin kurulduğunu bildirdi.

TBMM ile Fransız Hükümeti arasında 20 günlük ateşkes antlaşması.

Karboğazı Savaşı, Gülek Boğazı Savaşı, 27-28 Mayıs 1920

Toros Dağları'nın eteğinde, 44 kişilik Kuvva-i Milliye birliği, teknik donanım sahip 700 Fransız askerine karşı galip geldi.

650 er, 23 subay esir alınmış, iki top, 8 makineli tüfek, bin kadar silah, 13 kadana, 90 katır ele geçirildi.

Fransa ve TBMM Hükümeti arasında geçici bir ateşkes imzalandı.

1848'de açılan kömür ocaklarını Belçikalı ve Fransız şirketler işletmekteydi. I.Dünya Savaşı'ndan sonra 1919 yılında Fransa şirketlerinin haklarını korumak bahanesiyle Fransız askerleri önce Zonguldak'ı, ardından da Kdz.Ereğli 'yi işgal etmiştir.

Ancak Zonguldak ve çevresindeki Müdafaa-i Hukuk Cemiyetlerine bağlı güçlerin karşı koymasıyla tehlikeye düşmüşler, 21 Haziran 1920'de de bölgeyi terketmişlerdir.

Osmanlı Devleti'ne, Fransa'nın Sevres kentinde yapılan görüşmelerde, işgal koşullarını kalıcı kılan ve topraklarının paylaşımına izin veren teslimiyet antlaşması dayatıldı. Bu anlaşma ile, işgal devletleri, Osmanlı topraklarını diledikleri gibi paylaşacak, Doğu Anadolu'da bağımsız bir Kürdistan ile bağımsız bir Ermenistan kurulacaktı. Ancak anlaşma imza ve uygulamaya giremedi. Ankara Hükümeti bu anlaşmayı görüşen Sadrazam Damat Ferid Paşa başkanlığındaki temsilcileri "Vatan Haini" ilan etti.

Antep'te Kuvva-i Milliye Fransızları kuşatma altına aldı.

Fransızlar, başkenti Beyrut olan Lübnan devletini kurdu.

Fransız kuşatmasındaki Antep'te şehir içindeki milli kuvvetlerin huruç hareketi, düşmanla şiddetli çarpışmalar ve bazı bölgelerde düşman cephesinin yenilmesi.

10 ay boyunca işgale karşı koyan Antep, Fransız işgaline uğradı.

Türk Kurtuluş Savaşı devam ederken, İtilaf Devletleri Londra kentinde bir konferans düzenlemeye karar vermişlerdir.

Londra Konferansı ile yeni Türk Devleti'nin hukuki varlığı ve temsilcisi olan TBMM, İtilaf devletleri tarafından tanınmış ve kabul edilmiştir. Bu açıdan oldukça büyük önem taşımaktadır.

Misak-ı Milli resmi olarak tüm dünyaya duyurulmuştur.

Ankara Antlaşması, 20 Ekim 1921'de Sakarya zaferinin ardından, Büyük Millet Meclisi Hükümeti ile Fransa arasında imzalanmıştır.

Antlaşma gereğince;
Taraflar arasındaki savaş durumu sona erdi.
Hatay dışında bugünkü Suriye sınırımız çizildi.
Hatay'da özel bir yönetim kuruldu.
Türkçe'nin resmi dil olması ve Türk parasının kullanılması kabul edildi.
Burada yaşayan Türklere geniş haklar tanındı.

Fransa, Türk Devleti'ni resmen tanımış oldu.
İtilaf Devletleri'nin Türkiye'ye karşı oluşturduğu birlik parçalanmaya başladı.
Fransa Hatayla ilgili özerklik kararlarını kabul etmekle buranın Anadolu'nun bir parçası olduğunu da onaylamış oluyordu.
Fransızlar Misak-ı Milli'yi tanıyan ilk İtilaf Devleti olup, İtilaf devletleriyle olan ilişkisi kesin olarak ayrılmıştır.

Bu arada İtalya da Anadolu'dan tamamen çekilmiş, Güney Cephelerimiz kapanmıştır. Güneydeki birliklerin çoğu Büyük Taarruz için Batı Cephesine kaydırılmıştır.

Washington Donanma Antlaşması, Fransa, İtalya, Japonya ve İngiltere arasında donanma tonajını sınırlamak için imzalandı.

İtilâf Devletleri, Dışişleri Bakanları Konferansı, 22 Mart 1922 tarihinde Türkiye ve Yunan hükûmetlerine ateşkes antlaşması teklifinde bulundu.

Bu teklifin ana çizgileri şunlardı:
Her iki tarafın birlikleri arasında on kilometrelik, asker bulunmayan bir bölge meydana getirilecek, Birlikler, insan ve cephane bakımından takviye edilmeyecek.
Birliklerin durumunda değişiklik yapılmayacak.
Bir yerden bir yere malzeme de götürülmeyecek.
Ordumuzu ve askerî durumumuzu, İtilâf Devletleri'nin askeri komisyonları kontrol edip denetleyebilecekler.
Bu komisyonların hakemliğini samimiyetle kabul edeceğiz.
Çarpışmalar üç ay süre ile durdurulacak ve bu durum, barış için yapılacak ön görüşmeler taraflarca kabul edilinceye kadar, üçer aylık sürelerle kendiliğinden yenilenecektir.
Taraflardan biri yeniden savaşa başlamak isterse, ateşkes süresinin bitiminden hiç olmazsa on beş gün önce karşı tarafa ve İtilâf Devletleri temsilcilerine durumu bildirecek.

İtilaf Devletleri temsilcileri, mütareke için Yunan hükümeti adına BMM hükümetine başvurdu.

İtilaf Devletleri, İstanbul ve boğazlardaki tarafsız bölgelerin tarafsızlığına uyulması konusunda Ankara Hükümeti'ne nota verdi.

Fransız ve İtalyan kuvvetleri, 20 Eylül 1922 tarihinde, Çanakkale'den geri çekildiler.

Kurtuluş Savaşının resmi olarak sona erdiği uluslararası antlaşmadır.

3 Ekim 1922 günü öğleden sonra Mudanya Konferansı görüşmeleri başladı. Konferansa Batı Cephesi Komutanı İsmet Paşa'nın başkanlığı altında, İngiltere delegesi general Harrington, Fransa delegesi Charpy, İtalya delegesi General Mombelli katıldılar. Antllaşma 15 Ekim 1922 günü yürürlüğe girmiştir.

Bu dönemden sonra Devletin yeni yapılanması ve uluslararası diplomasi alanlarında hızla yol alınmaya başlanmıştır.

Türkiye ile yapılacak barışın (Lozan) Amerika'yı ilgilendiren kısımlarını yansıtan muhtıra, ABD tarafından İngiliz, Fransız ve İtalyan hükümetlerine sunuldu.

İtilaf Devletleri, TBMM hükümeti ve İstanbul hükümeti temsilcilerini 13 Kasım 1922'de Lozan'da toplanacak barış konferansına davet ettiler.

20 Kasım 1922: Lozan Konferansı açıldı, 8 ay süren konferansa Türkiye adına İsmet İnönü başkanlığında bir heyet katıldı.

Lozan Konferansında görüşmeler kesildi.

Londra'da toplanan İtilaf Devletleri temsilcileri, Türkiye'nin 8 Mart'taki notasına cevap vererek, Lozan'da kesintiye uğrayan görüşmeleri sürdürmeye çağırdılar.

4 Şubat 1923 tarihinde kesilen görüşmeler, 24 Nisan 1923 de tekrar başladı. 24 Temmuz 1923 de Lozan Antlaşması imzanladı.